از اروین دیوید یالوم!!!

مرد متأهلی را در نظر بگیرید که به دلیل رابطه با یک زن دیگه از همسرش فاصله گرفته و چنان با او بدرفتاری می کنه که در نهایت این همسرش هست که تصمیم به طلاق می گیره. در این حال من با بر ملا کردن روش او برای شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت آغاز می کنم روشی که این حس را ایجاد می کنه که تحت کنترل وقایع خارجی هست. تا زمانی که او مسئولیت خود را انکار می کند دگرگونی حقیقی بعید هست زیرا به جای کنکاش در خود ، توجهش به تغییر دادن محیط معطوف است. هرگاه این بیمار مسئولیت خود را در پایان دادن به زندگی مشترکش بپذیرد و نیز بپذیرد که این او بوده که تصمیم به طلاق گرفته اونوقت توجهش را به این موضوع معطوف می کنم که چقدر از چگونگی این تصمیم گیری راضی هست. آیا با همدم سالها زندگی مشترک و مادر فرزندانش درست رفتار کرده است؟ در آینده چه پیشیمانی هایی خواهد داشت؟ و چقدر برای خود احترام قائل خواهد بود؟

 اروین دیوید یالوم