دوری از آدمای مغرور !!

سلااااام به همگی! صبح روز یکشنبه تون خوش و خرم!

عاقا این آخری که رفته بودم دانشگاه با یه آدم مغرور و از خودراضی برخورد کردم که یه حس بدی رو بهم انتقال داد و به یه بهونه ای ازش دوری کردم! من فکر میکنم که در برابر آدم مغرور بایستی جرأت مندانه رفتار کنیم و واکنش نشون بدیم و بهش نشون بدیم که این رفتار غرورآمیزش چه حس بدی رو به ما انتقال میده! عاقا من معتقدم که تفاوت هست بین آدمای مغرور و آدمایی که دارای اعتماد به نفس هستن! غرور داشتن اعتماد به نفس اضافه نیس بلکه چیزی فرای اعتماد به نفسه! اعتماد به نفس اینه که ما حق داریم کاری رو انجام بدیم و کارهایی رو هم اشتباه انجام بدیم اما مسئولیت اون اشتباه رو به عهده بگیریم در حالیکه انسان مغرور به خودش حق میده که هر کاری رو انجام بده ولی حاضر به پذیرش مسئولیت اشتباهی که ممکنه پیش بیاد، نیست!
سر کلاس بغلی هم شاهد صحنه هایی بودم که به نظرم خیلی زننده بود و الان میگم براتون! عاقا چند تا پسر تو اون کلاسه بودن که داشتن با صدای بلند میخندیدن و با صدای بلند صحبت میکردن و آواز میخوندن! و از لباساشون بگم! لباسای نافرم تنشون بود مثلاً یکیشون لباسی تنش بود خیلی شُل و ول و افتاده و نامرتب که یه آرم و علامتی روش بود و یه عالمه نقش و نگار داشت و یکی دیگه شون لباسش همچین تنگ بود که من احساس خفگی میکردم جای اون!!  عاقا مگه دانشگاه مکان مقدسی نیس؟؟!! و مگه نباید تو دانشگاه سکوت حاکم باشه! به نظرم هم سر و صداشون و هم لباسا و ظاهرشون خیلی زننده بود! من فکر میکنم تو محیط دانشگاه لباس باید در خور دانشجو باشه و پوشیدن لباسای تنگ یا بسیار شل و  افتاده و نامرتب و دارای آرم و نقش و نگار شایسته پوشیدن تو دانشگاه یا محیطای آموزشی نیست و بهتره از لباسای پارچه ای و رنگای روشن و سنگین استفاده شه! وضع ظاهری برای حضور تو دانشگاه اهمیت زیادی داره. به نظرم هرگز نباید با ظاهری نامناسب وارد دانشگاه شیم! و بایستی سعی کنیم ظاهرمون زننده و جلب توجه کننده نباشه! یه ذره هم به خانوما گیر بدم!! عاقا من میگم که برا خانوما نه تنها آرایشای زننده هیچ تأثیری تو روابط اجتماعی شون نداره بلکه اغلب اونا رو به مشکل میندازه!! ببخشین زیادی پر حرفی کردم و از همه تون عذر میخوام. لطفاً از دست من ناراحت نشین! اصلاً به من چه!!