در اوج بودن

اﻧﺴﺎن ﮐﻪ ﻏﺮق میشه ﻗﻄﻌﺎً میمیره؛ ﭼﻪ تو درﯾﺎ غرق بشه، ﭼﻪ تو رؤﯾﺎ، چه تو دروغ، ﭼﻪ تو ﮔﻨﺎﻩ, چه تو خوشی، چه تو قدرت، چه تو جهل، چه تو انکار، چه تو حسد، چه تو بخل، چه تو کینه و چه تو انتقام.   انسان بودن، خودش به تنهایی، یه دین خاصه که پیروان چندانی نداره!  بچه ها تصویر بالا، با متنی که درج کردم مرتبط نیست، فقط ازش خوشم اومده، همیشه بالا بودن و تو اوج بودن یه حس خوب به آدم القا میکنه، پریدن و پرواز هم دقیقاً همینطوره، هم جذابه و هم هیجان انگیز و هم زیباست. انسانا همیشه برا رسیدن و تسلط اونچه تو دسترسشون نیست، طمع بیشتری دارن، مثه آسمون و فضا یا قعر اقیانوسا! امیدوارم که همیشه همه مون تو اوج باشیم ولی از اعماق هم غافل نشیم! عزت همگی زیاد.