رییس جدید صدا و سیما انتخاب شد

سلاااام به همگی! اعیاد شعبانیه رو حضور همگی تبریک و تهنیت عرض میکنم.

امروز:

دکتر عبدالعلی علی عسگری به مدت یک سال به سمت ریاست سازمان صدا و سیما منصوب شد

دیروز یادداشتی از حجت الاسلام محمد زایری در مورد تغییر رییس سازمان صدا و سیما با تیترِ بن بست سرافراز منتشر شده که اونو واسه تون میذارم ببینین. و اما یادداشت، هزار و چند صد سال قبل امیر مؤمنان چهار نکته را به عنوان دلایل فروپاشی سازمان ها و نظام ها و مدیریت ها مطرح فرمودند، یکی اش این بود که افراد لایق و توانمند را کنار میگذارند و افراد نامناسب را به جای آنها کار می گمارند! چرا؟ چون مثلا پیراهن آستین کوتاه پوشیده اند یا به آقای خاتمی فحش نمی دهند! این همه در این سالها عقلایی بوده اند که در باره روند افت و کاهش اقبال مخاطبان به صدا و سیما حرف حساب زده اند، اما چرا به کارشناسان دلسوز اعتماد نمیکنیم ؟ کسانی که بر اساس اصول عقلانی، ضوابط منطقی، قواعد حرفه ای و ... عملکرد غلط و سیاست گذاری های نادرست را می بینند و تذکر می دهند و در مورد مدیریت صدا و سیما مفصل در این ماهها سخن گفته و راهنمایی کرده اند ، چرا فکر می کنیم باید چرخ را از اول اختراع کنیم؟ جواب را هم من می دانم و هم شما! ولی آیا کسی می داند هزینه تصمیمات غیر صحیح آقای سرافراز در مدت تصدی این مسؤولیت برای نظام، صداوسیما، رهبر معظم انقلاب و ... چه قدر بوده؟ آنهم در شرایط جولان شبکه های ماهواره ای؟ واقعا بابت ماجرای آقای سرافراز متأسفم (هر چند ارادتی به ایشان نداشتم) ولی چرا بن بست؟ زیرا از اول انتخاب درست نبود! از من می پرسید چه کسی باید انتخاب میشد؟ می گویم با این مدل هیچ کس نمی تواند مشکل را حل کند زیرا مسأله و مشکل از ساختار است نه افراد، یعنی آقای سرافراز که سهل است ، خود آقای ضرغامی و لاریجانی هم اگر برگردند همچنان در بن بست خواهند بود! و تا ساختار موجود تغییر اساسی نکند هیچ چیزی عوض نمی شود!چون ساختارها را در کشور طوری طراحی کرده ایم که کادرسازی نمی کنند، به نخبه پروری اهمیت نمی دهند و تا ساختار موجود تغییر اساسی نکند هیچ چیزی عوض نمی شود!دو نکته دیگر حدیث امام علی علیه السلام اتفاقا به ساختار اشاره می کند: رها کردن ریشه ها و چسبیدن به شاخ و برگ های کم اهمیت تر ! البته تغییر در مدیریت یک ساله صدا و سیما برای کشور یک درس بزرگ دیگر نیز دارد و آن اینکه رهبری امانتی را به فردی میسپارند و در کنار هدایت نظارت هم میکنند. اگر فرد مسئول ناتوان از ادای امانت باشد رهبری اغماض و ملاحظه نمیکنند و این شیوه برای همه باید هم درس آموز باشد و هم الگو.