مطلبی در مورد ژاپن!

بچه ها سلاااااااام! آخ جون بازم رسیدیم به سه شنبه! اینو با خوشحالیه تموم میگم که کمر هفته شکست و افتادیم تو سرازیری! آقا نظرتون چیه امروز و ﮔﺎﻫﯽ وقتای دیگه ﺧﻮﺩمونو ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ی ﻋﻠﯽ ﭼﭗ بزنیم؟! ﺗﻮﯼ ﮐﻮﭼﻪ ی ﻋﻠﯽ ﭼﭗ، نفس بکشیم و ﺭﺍﻩ ﺑﺮیم و ﺳﻮﺕ بزنیم! عشق کنیم! توی کوچه ی علی چپ سر به هوا شیم! آواز بخونیم، اونَم ازنوع کوچه بازاریش! بذاریم زندگی مون رنگی دیگه بگیره. بیخیال بایدها و نبایدها شیم و بیخیالِ قید و بندها شیم و بیخیالِ قاب و قالب ها! باور کنیم کوچه ی علی چَپَم برا خودش عالمی داره. بیخیال اونچه گذشت، بیایین به فردایی فکر کنیم که باید بسازیمش، روزایی که باید رقم بزنیم؛ کتاب بخونیم، درس بخونیم، نذاریم این ذهن بیچاره، گوشه تنِ مونن خاک بخوره. همین که یاد بگیریم، همین که بفهمیم همه چیز عوض میشه، حتی اگه خورشید کم جون باشه، حتی اگه نتابه، حتی اگه حالمون خوش نباشه، همین که میفهمیم، یعنی اینکه برنده ایم. فک میکنم بیشترِ انسانا عاشق شمردن مشکلاتشون هستن اما لذت هاشونو نمیشمورن!!! اگه اونارو هم میشمردند، همه میفهمیدن که هر کدوم به اندازه کافی از زندگی لذت برده اند. حواسمون باشه حسابای اصلی زندگیمونو فراموش نکنیم! برخی از این فراموشی ها، تحت هیچ شرایطی، قابل جبران نیستند؛ همیشه، حساب نعمت هامونو داشته باشیم، نه مصیبت هامونو. حساب داشته هامونو داشته باشیم، نه باخته هامونو. حساب دوستانمونو داشته باشیم، نه دشمنانمونو! و بالاخره حساب سلامتیمونو داشته باشیم، نه حسابِ سکه هامونو!!!  میدونین چیه؟! مطلبی از ژاپنیا خوندم که برام هم جدید بود شنیدنش و هم خیلی جالب! اینجا هم مینویسمشون که شما هم بخونین و فک میکنم ارزش خوندنو داره!
ﮊﺍﭘﻨﯽ ﻫﺎ ﺍﺻﻼً ﭘﺲ ﺍﻧﺪﺍﺯ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﻨ!
ﺗﻮﺭﻡ تو ﮊﺍﭘﻦ ﻣﻌﻤﻮﻟﻦ ﯾﺎ ﺻﻔﺮه ﯾﺎ منفی!
تو ژاپن خونه ﻭﯾﻼﯾﯽ ﺑﻪ ﻧﺪﺭﺕ ﭘﯿﺪﺍ میشه!
ﺍﺯ ﮐﺎﺭ ﻣُﺮﺩﻥ تو ﮊﺍﭘﻦ، ﯾﮏ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭه!
ﺣﻘﻮﻕ ﯾﮏ ﻣﻌﻠﻢ ﻣﻌﺎﺩﻝ ۷۵۰۰ ﺩﻻﺭ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ ﺩﺭ ماهه!
ﺷﮑﺴﺖ تو ﮐﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﯾﮏ ﻣﺪﯾﺮ ﺑﺮﺍﺑﺮ مرگه!
ﺗﻤوﻡ معلمهای ﺩﻭﺭﻩ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺧﺎﻧﻢ هستن ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﺑﭽﻪﻫﺎ دلسوز ترن!
ﻫﻨﮕﺎﻡ ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ ﻣﺪﺍﺭﺱ ﺑﭽﻪﻫﺎ ﮔﺮﯾﻪ میکنن!
خانوما تو ژاپن ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﻋﻤﻮﻣﺎً ﮐﺎﺭ نمیکنن!
ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺣﻘﻮﻕ ﺧﻮﺩشونو ﺑﻪ همسرانشون میدن ﻭ ﺍﺯ اونا ﭘﻮﻝ ﺧﺮﺟﯽ میگیرن.
اﺯ ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺳﻮﻡ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ، ﻫﯿﭻ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﯽ نداره!

تو ژاپن ...
ﯾﮏ:
ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻣﻌﻠﻤﯿﻦ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ۱۵ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﺑﻪ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺯﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻧﺴﻠﯽ ﻣﺘﻮﺍﺿﻊ ﻭ ﺣﺮﯾﺺ ﺑﺮ ﻧﻈﺎﻓﺖ میشه.
ﺩﻭ:    
ﻫﺮ ﺷﻬﺮﻭﻧﺪ ﮊﺍﭘﻦ ﮐﻪ ﺳﮓ ﺩﺍﺷﺘﻪ باشه، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﮐﯿﻒ ﻭ ﮐﯿﺴﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻦ ﻓﻀﻮﻻﺕ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ داره.
ﺣﺮﺻﺸﺎﻥ ﺑﺮ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﺭﺍ ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻧﺪ .
ﺳﻪ:
ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻭ ﺭﻓﺘﮕﺮ ﺭﺍ  ﺍﯾﻨﺠﯿﻨﺮ (ﻣﻬﻨﺪﺱ) ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻣﯽ ﻧﺎﻣﻨﺪ و ﻣﺎﻫﺎﻧﻪ ۵ ﺍﻟﯽ ۸ ﻫﺰﺍﺭ ﺩلاﺮ ﺁﻣﺮﯾﮑﺎﯾﯽ میگیره ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﻭﺭﻭﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﯿﺸﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﮐﺘﺒﯽ ﻭ ﺷﻔﺎﻫﯽ ﺩﺍﺩ.
ﭼﻬﺎﺭ:
ﮊﺍﭘﻦ ﻫﯿﭻ منابع ﻃﺒﯿﻌﯽ نداره (ﻧﻔﺖ ﻭ ﮔﺎﺯ ﻭ ﺯﻏﺎﻝ ﺳﻨﮓ ﻭ ﻓﻮﻻﺩ ﻭ ﻣﺲ ﻭ ... ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ) ﻭ ﺳﺎﻻﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺮﺽ ﺻﺪﻫﺎ ﺯﻟﺰﻟﻪ ﻗﺮﺍﺭ میگیره؛ ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺎﺋﻞ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺸﺪﻩ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭ ﺍﺯ اینکه ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻗﺪﺭﺕ ﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺟﻬﺎﻥ باشه عقب بمونه.
ﭘﻨﺞ:
ﻫﯿﺮﻭﺷﯿﻤﺎ ﻓﻘﻂ ﻃﯽ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺗﻮﻧﺴﺖ، ﺍﺯ ﻟﺤﺎﻅ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻫﯿﺮﻭﺷﯿﻤﺎﯼ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﻘﻮﻁ ﺑﻤﺐ ﻫﺴﺘﻪ ﺍﯼ باز بگرده.
ﺷﺶ:
اﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺗﻠﻔﻦ ﻫﻤﺮﺍﻩ تو ﻗﻄﺎﺭ، ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻭ تموم ﺍﻣﺎﮐﻦ ﺑﺴﺘﻪ ممنوعه ﻭ تو موبایلهاشون ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﮐﻠﻤﻪ ﺑﯽ ﺻﺪﺍ ﯾﺎ (silent) ﺍﺯ ﮐﻠﻤﻪ ﺍﺧﻼﻕ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﺪه.
ﻫﻔﺖ:
ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺭﺳﯽ ﺍﻭﻝ ﺗﺎ ﺷﺸﻢ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ (ﮔﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺍﺧﻼﻕ) هست ﮐﻪ ﺩﺭ اون ﺍﺧﻼﻕ ﻭ ﺷﯿﻮﻩ ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺁﻣﻮﺯﺵ میده.
ﻫﺸﺖ:
ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﮊﺍﭘﻦ ﺍﺯ ﺛﺮﻭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺩﻧﯿﺎﺳﺖ، ﺍﻣﺎ ﭘﯿﺸﮑﺎﺭ ﻭ ﺧﺪﻣﻪ ﻧﻤﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ میان.
ﻧﻪ:
ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺗﺎ ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ ﭼﯿﺰﯼ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ (ﻣﺮﺩﻭﺩ) ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ! ﭼﻮﻥ ﻫﺪﻑِ ﺗﺮﺑﯿﺖ، ﻧﻬﺎﺩﯾﻨﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻭ ﺳﺎﺧﺘﻦ ﺷﺨﺼﯿﺖ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﻓﻘﻂ ﺗﻌﻠﯿﻢ ﻭ ﺗﻠﻘﯿﻦ.
ﺩﻩ:
تو ﺭﺳﺘﻮﺭﺍﻥ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻧﯿﺎﺯ ﺧﻮﺩ ﻏﺬﺍ برمیداره ﻭ ﺁﺧﺮ ﮐﺎﺭ تو ﺑﺸﻘﺎﺏ شون ﭼﯿﺰﯼ نمیمونه و ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻭﺟﻮﺩ نداره.
ﯾﺎﺯﺩﻩ:
ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ تأخیرِ ﻗﻄﺎﺭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ﻫﻔﺖ ﺛﺎﻧﯿﻪ هست. مسئولینِ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ، ﺑﺎﺑﺖ ﺍﯾﻦ ﺗﺎﺧﯿﺮ، ﻫﺮ ﺁﺧﺮ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﻡ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ میکنن.
ﻣﺮﺩﻣﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﺭﺯﺵ وقتو میدونن ﻭ ﺑﺎ ﺩﻗﺘﯽ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ﻭ ﺩﻗﯿﻘﻪ ﻫﺎ ﺣﺮﯾﺺ هستن.
ﺩﻭﺍﺯﺩﻩ:
ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ تو ﻣﺪﺍﺭﺱ ﻣﺴﻮﺍﮎ ﺧﻮﺩشونو ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﻏﺬﺍ دندوناشونو ﺗﻤﯿﺰ میکنن ﻭ ﺍﺯ ﻫﻤﺎﻥ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺳﻼﻣﺘﯽ ﺧﻮﺩ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺳﯿﺰﺩﻩ:
ﻣﺪﯾﺮ ﻣﺪﺭﺳﻪ، ﻧﯿﻢ ﺳﺎﻋﺖ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺷﺪﻥ ﻏﺬﺍ، ﺍﺯ ﻏﺬﺍﯼ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ میخوره ﺗﺎ ﺍﺯ ﺳﻼﻣﺘﯽ اون ﻣﻄﻤﺌﻦ شه ﻭ اگه ﺍﺯ ﺍﻭ ﺑﭙﺮﺳﯽ ﮐﻪ ﭼﺮﺍ؟ میگه ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻧﺶ ﺁﻣﻮﺯﺍﻥ، ﺁﯾﻨﺪﻩ ی ژاپن هستن.
بعله، ﺍﯾﻨﮑﻪ ﮊﺍﭘﻦ ﮊﺍﭘﻦ ﺷﺪﻩ ، ﺗﺼﺎﺩﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ. یکی از رمزها که فرهنگ ژاپنی ها رو تو مسیرِ پیشرفت نشون میده اینه که میگن نیازی به دشمنی و درگیری با دیگران نیست. با رشد و پیشرفت تو، دیگران خود به خود شکست می خورند. به دیگران کاری نداشته باش؛ کار خودت را درست انجام بده.